Bij de naam Lizzy denk ik aan het 18-jarig meisje dat in haar eentje naar Budapest vertrok om een discipleship training te gaan doen bij Youth with a Mission. Met een koffer vol roze kleren, een hart vol verwachting en bruisend van energie. Omdat we daar Engels spraken, werd mijn naam al gauw Lizzy. Ik stond bekend als gezellige druktemaker maar ook om mijn creatieve talenten en liefde voor kinderen. Op de verjaardag van de 3-jarige tweeling van de schoolleiding verkleedde ik me als clown en toen we geld nodig hadden voor de outreach stond ik midden in de winkelstraat te zingen.
18 – DTS in Boedapest 20 – reis naar Boedapest 25 – roze verjaardag
Burgerlijk
Inmiddels ben ik 2x 18 en heel wat avonturen rijker; Ik heb mijn PABO-diploma gehaald, reizen gemaakt naar Oost- Europa en Centraal-Azië en 10 jaar in Oekraïne gewoond. Ik heb een bijbelschool en Counceling school gedaan, met weeskinderen en vluchtelingen gewerkt, ben getrouwd én heb vier kinderen op de wereld gezet. Inmiddels ben ik bijna 3 jaar terug in Nederland, maar ik voel me af en toe nog steeds een ‘vreemdeling in Jeruzalem’. Past die naam Lizzy dan nog wel bij mij?
Ik heb lang getwijfeld over de naam van mijn website en of ik de naam Lizzy nog wel moet blijven gebruiken. Is die naam wel serieus genoeg voor een coach? Ik ben immers allang volwassen, moeder en grijze haren enzo. Iemand die het liefst om tien uur naar bed gaat en twee koppen koffie nodig heeft om wakker te worden. Die de deur uitgaat zonder make-up. En heel burgerlijk taarten bakt en een stofzuiger cadeau krijgt voor haar verjaardag.
Creatieve duizendpoot
Maar toch… ik ben nog steeds die creatieve duizendpoot die vol verwondering geniet van de mooie dingen die het leven brengt. Een gezellige kletskous met een groot hart. Bij wie je welkom bent voor een onverwachts kopje koffie. Als je mij vraagt hoe mijn ideale wereld er uit ziet, dan stel ik me zo’n mooi groen landschap met heuvels voor waar ik in een zwierige jurk bloemetjes aan het plukken ben. Een soort opening scene van ‘little house on the prairy’. En vlinders en frambozenstruiken en een beekje waar je zo uit kunt drinken. Eigenlijk de hof van Eden dus.
Eden. Ook een mooie naam voor een blog. In het boek Jesaja (in de bijbel) staat een belofte dat God onze woestijn in de tuin van Eden veranderd. De afgelopen jaren zijn voor mij een beetje als een woestijn geweest. En nu gaat het steeds meer lijken op die mooie tuin. Hoe ik zover gekomen ben, wil ik graag met jullie delen. Met mijn blog en als coach wil ik inspireren & bemoedigen. Zodat ook jij kunt gaan genieten van de mooie dingen die de schepping ons biedt. Leven in rust en in vrijheid.
Mijn naam is trouwens Liesbeth. AKA Lizzy. En terwijl ik dit schrijf, hebben mijn kinderen het zwembadje buiten gevuld met zeepsop en zijn er met kleren en al ingesprongen. Oepsie!